Idea utworzenia Parku powstała w latach dwudziestych XX wieku. Puszcza Kampinoska - w latach trzydziestych powstają w pierwsze rezerwaty (Granica, Sieraków, Zamczysko), które obecnie są obszarami ochrony ścisłej jakie posiada Kampinoski Park Narodowy i mają znacznie większą powierzchnię.
Kampinoski Park Narodowy utworzony został uchwałą Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1959 r. (aktualna podstawa prawna ochrony i funkcjonowania parku - rozporządzenie rady ministrów w sprawie KPN z dnia 25.09.1997 r. Dz U 132 poz 876). Pierwotnie zajmował prawie 40700 ha. Największe zasługi w jego utworzeniu mieli Roman Kobendza i Jadwiga Kobendza, którzy na terenie Puszczy Kampinoskiej w latach 30-tych prowadzili szerokie badania florystyczno-fitosocjologiczne - Roman Kobendza i geomorfologiczno-geologiczne Jadwiga Kobendzina.
Aktualna powierzchnia Parku wynosi 38544 ha, w tym 68 ha zajmuje Ośrodek Hodowli Żubrów im. prezydenta RP Ignacego Mościckiego w miejscowości Smardzewice koło Tomaszowa Mazowieckiego w województwie łódzkim. Pod ochroną ścisłą 4 638 ha (22 wydzielone obszary). Ustanowiona w 1977 roku strefa ochronna wokół Parku, zwana otuliną, ma powierzchnię 37 756 ha. Ponad 70% powierzchni Parku zajmują lasy. Podstawowym gatunkiem lasotwórczym jest sosna, a dominującym siedliskiem bór świeży. Kampinoski Park Narodowy ma urozmaicony krajobraz, dominują dwa kontrastujące ze sobą elementy - wydmy i bagna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz